![]() |
www.simplicant.com |
Mevcut müşterinin elde tutulması yönündeki en büyük zorluk ise; gidecek müşterinin bilinememesidir. Giden müşteriyi, yeni müşteriyi, uzun zamandır sizinle olan müşteriyi verilerinizden sorgulayıp görebilirsiniz fakat hangilerinin gitme eğiliminde olduğunu size söyleyebilecek bir sorgulama mevcut değildir.
Buradan sonra devreye "analitik" girer. SPSS, SAS gibi yaygın analitik araçlarını düne kadar sık sık duyduk. Bu araçlar, verdiğimiz örnek üzerinden konuşursak, hangi müşterinin sizi terk edeceğini söyleyemez fakat gitme olasılığını tahminler ve gösterir. Gitmesini önlemek için gerekli aksiyonları almak iş birimindeki kişilere kalmıştır.
![]() |
rhrv.r-forge.r-project.org |
Analitik dünyası öylesine gelişti ki; Data scientist, R, BigData, NOSQL gibi yeni kavramlar duymaya başladık. SPSS, SAS kullananların, bölümde Data scientist(veri bilimciler) barındırmaya
başladıklarını gördük. R ile geliştirme yapılıyor, bu geliştirmeleri uygulamaların içine gömülüp kullanılıyordu.
İş birimleri ile BT birimleri iş birliği içine girmişti. Buna karşın talepler bitmiyor, R'ın yeterli olmadığını, Python kullanacaklarını, BigData ortamlarına, NOSQL'e ihtiyaçları olduğunu söylüyorlardı.
Neydi bu R-Python, BigData-NOSQL? SQL varken niye R veya Python? Trilyonluk kayıtları olan muhasebe verilerini işleyebilirken, milyonluk müşteri verisi neden işlenemiyordu? Diğer bir deyişle, trilyonluk muhasebe verisi "big" değilken, milyonluk müşteri nasıl "big" olabiliyordu?
Bu sorularla hayatımda yeni bir yolculuk başladı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder